image_pdfPDF olarak Kaydetimage_printYazdır

T.C.

YARGITAY

HUKUK GENEL KURULU

E. 1972/5-1599

K. 1974/812

T. 3.7.1974

• APARTMAN YÖNETİCİSİ ( Sekizden Az Bağımsız Bölüm Bulunan Apartmanda Yönetici Atanması Zorunluluğunun Olmaması )

• YÖNETİM PLANI ( Yönetici Seçme Zorunluluğu Olmayan Apartmanda Malikler Kurulunca Yönetici Seçme Yönünde Karar Alınmadan Zorunlu Hale Getiren Plan Yapılamaması )

• KAT MALİKLERİ KURULU ( Yöneticinin Zorunlu Olmadığı Apartmanda Yönetici Atamasının Kurul Kararıyla Yapılabilmesi )

• KAPICININ HARCADIĞI SU GİDERLERİ ( Yönetim Planından Giderlerin Pay Oranında Bölüşüleceğinin Kararlaştırılmasına Rağmen Eşit Olarak Paylaşılmasının Yanlış Olması )

634/m.27,28,30/1,31/2,34/2

ÖZET : 1- Sekizden az bağımsız bölüm bulunan apartmanda yönetici atanması zorunluluğu yoksa da kat malikleri kurulunca bir yönetici seçilebilir. Malikler kurulunca böyle bir karar alınmadıkça, bunun zorunlu duruma getiren bir yönetim planı yapılamaz.

2- Kabule göre yönetim planında her türlü genel ve ortak giderlerin pay oranında bölüşüleceği öngörüldüğü halde, başka bir maddede kapıcının harcadığı su giderlerinin eşit olarak paylaşılmasının kabulü doğru değildir.

DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Onuncu Sulh Hukuk Hakimliğinden verilen 12/4/1972 gün ve 79/120 sayılı kararın incelenmesi davalılar tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay beşinci Hukuk Dairesinin 12/6/1972 gün ve 5810/6002 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilip yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; bazı sebep ve düşüncelerle önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : 634 Sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 34/2. maddesi hükmünce ana gayrimenkulün sekiz veya daha fazla bağımsız bölümü varsa yönetici atanması mecburidir. Dava konusu taşınmazın 5 bağımsız bölümü bulunduğundan yönetici atanması zorunluluğundan söz edilemez. Ancak kat malikleri, aynı maddenin 1. fıkrasına göre, yasada öngörülen usul uyarınca bir yönetici seçebilirler. Kat malikleri kurulu bu yolda bir karar almadıkça sekizden az bağımsız bölümü bulunan ana gayrimenkul için yönetici seçilmesini düzenleyen ve zorunlu duruma getiren bir yönetim planı yapılamaz.

Kat Mülkiyeti Kanununun 30/1. maddesine göre kat malikleri kurulu kat maliklerinin sayı ve arsa payı bakımından yarıdan fazlasıyla toplanır ve oyçokluğu ile karar verir; 31/2. maddesine göre de ana gayrimenkulde birden fazla bağımsız bölümü olan kat maliki her bağımsız bölüm için ayrı bir oy hakkına sahiptir. Olayda davayı açanlar yönünden oyçokluğu yoktur. O halde apartmana yönetici seçilmesi ve buna göre yapılacak bir yönetim planını karara bağlamak mümkün değildir.

Kabul şekline göre, hazırlanan yönetim planının 6/c maddesinde her türlü genel ve ortak giderlerin hisse oranında taksim edileceği öngörüldüğü halde, 7/2. madde ile su saatlerinin ayrılması halinde kapıcının su giderinin eşit olarak daireler arasında paylaşılacağı hususu yönetim planında çelişiklik doğurmuştur.

Bu nedenlerle, mahkemece Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak icap ederken usul ve yasaya özellikle 634 sayılı kanunun 27. maddesindeki “Ana gayrimenkul, kat malikleri Kurulunca yönetilir ve yönetim tarzı kanunların emredici hükümleri saklı kalmak şartıyla bu kurul tarafından kararlaştırılır” sözleriyle anlatılan genel kurula aykırı olan önceki kararda direnilmesi bozmayı gerektirir.

SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda ve özel daire bozma kararında açıklanan nedenlerle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429 ncu maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/07/1974 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

image_pdfPDF olarak Kaydetimage_printYazdır